متفكر شهيد استاد مرتضی مطهری

انسان خليفه‏ء خدا در زمين است .

" روزی كه خواست او را بيافريند ، اراده خويش را به فرشتگان اعلام‏  كرد . آنها گفتند :

آيا موجودی می‏آفرينی كه در زمين تباهی خواهد كرد و خون خواهد ريخت ؟

او گفت : من چيزی می‏دانم كه شما نمی‏دانيد ." ( 1)

" اوست كه شما انسانها را جانشينهای خود در زمين قرار داده تا شما را

در مورد سرمايه‏هايی كه داده است در معرض آزمايش قرار دهد ".(2)

. 2 ظرفيت علمی انسان بزرگترين ظرفيتهايی است كه يك مخلوق ممكن است‏

داشته باشد .

" تمام اسماء را به آدم آموخت ( او را به همه‏ء حقايق آشنا ساخت ) .

آنگاه از فرشتگان ( موجودات ملكوتی ) پرسيد : نامهای اينها را بگوييد

چيست . گفتند : ما جز آنچه تو مستقيما به ما آموخته‏ای نمی‏دانيم ( آنچه‏

را تو مستقيما به ما نياموخته باشی ما از راه كسب نتوانيم آموخت ) .

خدا به آدم گفت : ای آدم ! تو به اينها بياموز و اينها را آگاهی ده .

همينكه آدم فرشتگان را آموزانيد و آگاهی داد ، خدا به فرشتگان گفت :

نگفتم كه من از نهانهای آسمانها و زمين آگاهم ( می‏دانم چيزی را كه حتما

نمی‏دانيد ) و هم می‏دانم آنچه را شما اظهار می‏كنيد و آنچه را پنهان‏

می‏داريد ؟ " (3)

متفكر شهيد استاد مرتضی مطهری

انسان در جهان بينی اسلامی داستانی شگفت دارد . انسان اسلام تنها يك‏ 
حيوان مستقيم القامه كه ناخنی پهن دارد و با دو پا راه می‏رود و سخن‏ 
می‏گويد نيست ، اين موجود از نظر قرآن ژرف‏تر و مرموزتر از اين است كه‏ 
بتوان آن را با اين چند كلمه تعريف كرد . 
قرآن انسان را مدحها و ستايشها كرده و هم مذمتها و نكوهشها نموده است‏ 
. عالی‏ترين مدحها و بزرگترين مذمتهای قرآن درباره‏ء انسان است ، او را از 
آسمان و زمين و از فرشته برتر و در همان حال از ديو و جار پايان پست‏تر 
شمرده است . از نظر قرآن انسان موجودی است كه توانايی دارد جهان را 
مسخر خويش سازد و فرشتگان را به خدمت خويش بگمارد ، و هم می‏تواند به‏ 
" اسفل سافلين " سقوط كند . اين خود انسان است كه بايد در باره‏ء خود 
تصميم بگيرد و سرنوشت نهايی خويش را تعيين نمايد . 
سخن خويش را از ستايشهای انسان در قرآن تحت عنوان " ارزشهای انسان‏ 
" آغاز می‏كنيم .