متفكر شهيد استاد مرتضی مطهری
انسان در جهان بينی اسلامی داستانی شگفت دارد . انسان اسلام تنها يك
حيوان مستقيم القامه كه ناخنی پهن دارد و با دو پا راه میرود و سخن
میگويد نيست ، اين موجود از نظر قرآن ژرفتر و مرموزتر از اين است كه
بتوان آن را با اين چند كلمه تعريف كرد .
قرآن انسان را مدحها و ستايشها كرده و هم مذمتها و نكوهشها نموده است
. عالیترين مدحها و بزرگترين مذمتهای قرآن دربارهء انسان است ، او را از
آسمان و زمين و از فرشته برتر و در همان حال از ديو و جار پايان پستتر
شمرده است . از نظر قرآن انسان موجودی است كه توانايی دارد جهان را
مسخر خويش سازد و فرشتگان را به خدمت خويش بگمارد ، و هم میتواند به
" اسفل سافلين " سقوط كند . اين خود انسان است كه بايد در بارهء خود
تصميم بگيرد و سرنوشت نهايی خويش را تعيين نمايد .
سخن خويش را از ستايشهای انسان در قرآن تحت عنوان " ارزشهای انسان
" آغاز میكنيم .